Ardbeg Kelpie

zapach: intensywny ale przyjemny. Oleisty torf, wędzone ryby, kuter w deszczowy poranek, powietrze po deszczu. Trochę owocowej słodyczy - gnijący ananas? Nuty ziołowe i warzywne mają też swoje "pięć minut". Mnie kojarzą się z sałatką warzywną na święta - taki polski standard w większości domów :D
Z czasem zapach kieruje się delikatnie w kierunku medycznych aromatów co było już zauważalne w wersji Committee Reserve. Tu jednak jest to zaledwie muśnięcie.

smak: i tu się robi gorzej. O ile zapach nie zawodzi bo jest dość złożony i przyjemny to w smaku jest pustka. Trochę dymu, trochę mokrego jęczmienia, sporo dębu i jego niezbyt przyjemnej goryczy. Odrobina cytrusów nie ratuje ogólnie słabego wrażenia.

finish: dość długi lecz niezbyt przyjemny. Powraca dębina, gorycz, wchodzi biały pieprz. 

Zapach zdecydowanie ratuje tą whisky. Na tle wersji nierozcieńczanej - Committee Reserve jest zdecydowanie gorzej. Podsumowując jednak - wg. mnie Kelpie utrzymuje stały, niski poziom majowych edycji z destylarni Ardbeg a wersje CR są o nawet kilka punktów ciekawsze - warto więc po nie sięgać w miarę możliwości.